PL | ENG

revitapark logo top

Tkanina poliestrowa wybarwiona związkami azohydroksychinolinowymi jako nowy materiał filtracyjny

Marcin Szala, Jacek E. Nycz
Zakład Fizyki Chemicznej, Instytut Chemii, Uniwersytet Śląski w Katowicach

Chemia związków azowych została rozpoczęta w roku 1858 dzięki pracy Petera Griessa. Zsyntetyzował on na drodze reakcji diazowania 4-aminoazobenzen, znany jako żółcień anilinowa [1]. Związki azowe znalazły zastosowanie jako barwniki, pigmenty oraz wskaźniki chemiczne. Spośród wszystkich barwników syntetycznych stanowią one ponad 60% ich całkowitej liczby. Znajdują one zastosowanie w przemyśle włókienniczym jako syntetyczne barwniki do barwienia wielu różnych rodzajów materiałów tekstylnych oraz w przemyśle farbiarskim do produkcji farb i lakierów [2].

Chromatograficzna ocena skuteczności biodegradacji heksachlorocykloheksanu przez wybrane szczepy bakterii

Dariusz Szeremeta, Patrycja Marczewska, Mieczysław Sajewicz
Zakład Chemii Ogólnej i Chromatografii, Instytut Chemii, Uniwersytet Śląski w Katowicach

Większość pestycydów chloroorganicznych (OCP), w tym izomerów heksachlorocykloheksanu (HCH), została w wielu krajach zakazana z powodu ich mutagennych i rakotwórczych właściwości. Jednak ze względu na ich trwałość i zdolność do bioakumulacji związki te oraz produkty ich rozpadu są nadal obecne w środowisku [1]. Konieczne staje się, więc monitorowanie terenów skażonych HCH oraz stosowanie i udoskonalanie metod umożliwiających ich remediację. Z grupy metod służących do oczyszczania terenów skażonych pestycydami chlorooranicznymi na szczególną uwagę zasługują metody bioremediacji in-situ. Elementem faworyzującym te metody jest bez wątpienia ich semi-naturalny charakter. Ponadto, jako metody bezinwazyjne, nie naruszające struktury gleby, stwarzają możliwości przeprowadzenia rekultywacji terenu bez jego znacznego i kosztownego przekształcania [2].

SYNTEZA PEROWSKITÓW DOMIESZKOWANYCH ZWIĄZKAMI ORGANICZNYMI

Jakub Wantulok1, Karolina Czyż1, Marcin Szala1, Jacek E. Nycz1
1Zakład Fizyki Chemicznej, Instytut Chemii, Uniwersytet Śląski w Katowicach

Perowskity to klasa związków o specyficznym układzie strukturalnym oraz o ogólnym wzorze ABX3. Litery A i B określają kationy organiczne np. CH3NH3+  czy kationy metali np.Ca2+, a X odpowiada za aniony tlenu czy aniony halogenku np. Cl-[1,2].Idealną strukturą perowskitów jest sześcian, jednak większość z nich wykazuje układy o niższej symetrii jak ortorombowa symetria dla GdFeO­3(Rys.1)[2,3].